osteochondropathy

Osteokondropatiler, kemik dokusu distrofisinin neden olduğu iskelette patolojik değişikliklerdir. Genellikle uzun vadeli iyi huylu bir seyir ile karakterize çocuklarda ve gençlerde teşhis edilir.

Hastalığın nedenleri

Osteokondropati, kemik dokusunun bazı bölümlerinde kan dolaşımının bozulduğu zaman gelişir, bu da fiziksel efor sırasında süngerimsi kemiğin aseptik nekrozu (nekrozu) ile sonuçlanır.

Bu süreçlerin nedenleri:

• genetik faktörler
• metabolik bozukluk
• hasar
• enfeksiyon
• hormonal planda anormallikler
• hyponutrition

Enflamatuar süreç, epifizlerde ve tübüler kemiklerin apofizlerinde, omur gövdelerinde gelişir. Alt ekstremiteler, üzerlerindeki artan yüklerden dolayı daha sık etkilenmektedir.

Osteokondropatilerin temel tipleri ve semptomları, tanı ve tedavisi

Her hastalık türü semptomları ile karakterizedir, ancak bazı semptomlar yaygındır:

• Ağrı kalıcıdır veya belirli hareketlerle oluşur.
• İltihap belirtileri olmaksızın etkilenen bölge üzerinde ödem.
• Duruş ve yürüyüşün değişimi, topallığın görünümü.
• Kasların hücresel beslenmesinin bozulması, tonlarının azaltılması.
• Kemik yapısının zayıflaması nedeniyle, fraktürler sadece fiziksel efordan sonra değil, aynı zamanda hastanın kendi ağırlığından da ortaya çıkar.

Femurun başının osteokondropatisi (Perthes hastalığı)

Hastalık genellikle 4-13 yaş arası erkeklerde görülür, yaralanmalardan sonra ortaya çıkar.

Hastalığın böyle aşamaları vardır:

• Kemik dokusunun nekrozu (ölüm). Roentgen osteoporoz varlığını gösterir.
• Femur başının şeklindeki değişiklik, yükten sonra kırılmasından kaynaklanan düzleşmesi.
• Parçalanma, sıkıştırılmış ve ölü süngerimsi kemik dokusunun tedricen çözünmesidir.
• Osteoskleroz düzleştirilmiş başın uygun tedaviyle rejenerasyonudur.
• Deforme edici artroz - zamanında tedavi olmadığında ortaya çıkar; femur başı deforme olur, fonksiyonları ihlal edilir.

Hastalığın başlangıcı herhangi bir semptom olmaksızın gizlice ortaya çıkar. Daha sonra hastalar kalça eklemindeki ağrıdan şikayet ederek diz eklemine başvurdular. Gece boyunca ağrı geçer, bu nedenle hastalar hemen yardım istemezler. Yavaş yavaş, kalça hareketlerinde kısıtlamalar vardır, uzuv kasları hafifçe atrofiye edilir. Laboratuvar incelemesinde herhangi bir sapma veya reddetme ortaya çıkmaz.

Hastalığın tanısında önemli bir rol, kalça ekleminin röntgeni ile iki projeksiyonda yapılır. Röntgenogramda patolojik sürecin gelişim aşamasına bağlı olarak, osteoporoz, deformasyon, femur başının boyutunda bir azalma tespit edilir.

Perthes hastalığının tedavisi bazen yaklaşık beş yıldır uzamaktadır. Terapi yönteminin seçimi hastalığın evresine bağlıdır. İki çeşit tedavi uygulayın:

• Konservatif - yatak istirahatına uymak, kalça eklemini bir manşon traksiyonu yöntemi kullanarak boşaltmaktır. Ayrıca masaj, fizyoterapi prosedürleri (elektroforez, UHF, parafin uygulamaları) gerçekleştirin.
• Operatif - yöntemleri hastalığın evresine ve femur başının deformasyon derecesine bağlıdır. Ameliyattan sonra, hastaların rehabilitasyon merkezlerinde ve balneolojik merkezlerde rehabilitasyonu zorunludur.

Omurganın osteokondropati

• Omurga organlarının osteokondropatisi (Calve hastalığı) - 7-14 yaş arası erkek çocuklarda alt torasik veya üst lomber vertebraları etkiler. Hastalığın belirtileri etkilenen omurga bölgesinde ağrıların artmasıdır; X-ışını incelemesi, aynı anda genişleme ile vertebral cismin düzleşmesini ortaya çıkardığında.

Tedavi - non-operatif, hastalara yatak istirahati verilir, omurga bir alçı korse (alçıtaşı) ile sabitlenir. Daha sonra düzeltici jimnastik, bir uzanmış korse giymek. Tedavi iki ila beş yıl sürer. Omurganın deformitesi ilerlerse, bir operasyon gerçekleştirilir.

• Osteokondropati vertebra organlarının apofizleri (Sheyermann-Mau hastalığı) - 11-17 yaş arası ergenlerde daha sık görülür. Hastalığın semptomları sırt ağrısı, artmış yorgunluk ve sırtın kas tonusunun azalması, duruş değişikliğidir. Omurganın roentgenogram skolyoz deformasyonu üzerinde, omurga şeklindeki değişim, omurlararası disklerin yüksekliğinde bir azalma.

Konservatif tedavi reçete: jimnastik, yüzme, sualtı masajı ve sualtı çekiş uzanıyor.

• Kymmel hastalığı (travmatik spondilit) - torasik vertebranın yaralanmasından sonra erkeklerde görülür. Semptomlar hemen ortaya çıkmaz: Travma sonrası ağrı geçtiğinde, birkaç aydan birkaç yıla kadar süren asemptomatik bir dönem başlar. Daha sonra hastalar torasik omurgada ağrı hissetmeye başlar. X-ışını, yaralanmış vertebra, osteoporozun kama şeklinde bir deformasyonunu açığa çıkarır.

Tedavi 4 hafta içinde bir hapsi, bir korse giyilmesi, tıbbi cimnastik performansının gözetilmesinden oluşur.

Ayak osteokondropatisi

• Köhler hastalığı n - naviküler ayak osteokondropatisi. Hastalık 3-12 yaş çocuklarda teşhis edilir. Semptomatik: ayağın dorsal yüzeyi şişer, yürürken şiddetli ağrı görülür. X-ışını, skafoid kemiğin deformasyonunu, kemik yapısının sıkışmasını gösterir.

Tedavi cerrahi yapılmaksızın gerçekleştirilir ve ekstremitenin boşaltılması, bir buçuk ay boyunca bir sıva bandajının uygulanmasıyla belirlenir. Daha sonra - elektroforez, ortopedik ayakkabılar giyiyor, medikal masaj.

• Köhler hastalığı meta - metatarsal başın osteokondropatisi. Hastalar metatarsal kemik bölgesinde şişlik ve çıplak ayakla yürürken şiddetli ağrı şikâyette bulunurlar. Hastalık zamanında teşhis edilmezse, metatarsofalangeal eklemin deforme artrozu gelişir.

Tedavi, sıva önlüğünün uygulanmasından oluşur. Masaj, hidrojen sülfür banyoları, ultrason, çamur uygulamaları, egzersiz terapisi, ortopedik ayakkabılar da önerilir. Terapi süresi - üç yıla kadar. Deforman artroz ile, bir işlem reçete edilir.

• Haglund-Sever hastalığı, kalkaneusun topuğunun osteokondropatisidir. Özellikle 13-16 yaşlarındaki kızlarda görülür. Semptomlar: Yürürken ağrı, Aşil tendonu tutturma bölgesinde kızarıklık ve şişlik. Tedavi konservatif, ayaklar tam hareketsizlik sağlar, gelecekte ortopedik ayakkabı giymeyi atar.

Diz osteokondropatisi

• Osgood-Schlatter hastalığı - tibial tüberositesinin aseptik nekrozu. Hastalık kalıtsaldır, 13-18 yaş erkeklerde ve 10-11 yaşında kızlarda görülür; adolesanlarda diz ağrısının en sık nedenidir. Hastalığın seyri kroniktir, akut dönem 3 haftaya kadar sürer, sonuç olarak, kemiğin seyrek bölümlerinin sklerozu vardır. Ekstremite bölgesinde soğuk algınlığı, iltihap bölgesinde soğuk, bacak hareketsizleştirme için ortopedik cihazlar.
• König hastalığı - diz eklemi hasarı. Genellikle 18 yaşında gençlerde görülür. Hastalar diz ekleminin şişkinliğini hisseder ve hareketliliğini sınırlar. En doğru tanı - MRG yardımıyla (manyetik rezonans görüntüleme). Tedavi - operatif, diz eklemi artroskopisini yapın.

Osteokondropatilerin ilaç tedavisi

Çeşitli osteokondropatileri tedavi ederken atayın:

• Anti-inflamatuar ilaçlar: ibuprofen, naproksen, diklofenak.
• Dimexid ile sıkıştırır (1: 4-5 oranında kaynatılmış soğutulmuş su ile demlendirilir).
• Elektroforez için% 2 novokain çözeltileri,% 5-10 kalsiyum glukonat kullanılır.
• Vitamin-mineral kompleksleri.
• Kondroprotektörler: Teraflex, Chondroxide (yaşına uygun kullanıma izin verilirse).

Hastalığın prognozu

Bazı osteokondropatiler kemiklerin ve eklem yüzeylerinin deformasyonuna yol açar, ancak zamanında teşhis ve doğru tedaviyi atamak, eklem fonksiyonunun önemli ihlallerini önlemek ve bazen çocuğun büyümesinin tamamlanmasının ardından kemik yapısının restorasyonunu sağlamaktır.

önleme

Önleyici tedbirler, terapötik cimnastikte düzenli sınıflar ve kas korse güçlendirmek için yüzme içerir.

Büyüme döneminde çocuklarda aşırı fiziksel aktivite kontrendikedir. Kalkaneusun osteokondropatisini önlemek için, ayakkabılar rahat ve sıkı olmamalıdır.

Osteokondropatilerin doğru ve zamanında tedavi edilmesi, kemik dokusunun kan dolaşımını düzeltmeye ve hastaların sakatlığını önlemeye yardımcı olur.

osteochondropathy

Hastalığın kısa tanımı

Osteokondropati, çocuklarda ve ergenlerde, kemiklerde dejeneratif-distrofik bir sürecin geliştiği bir hastalıktır.

Osteokondropatide en sık, topuk, femur, vertebra gövdelerinin apofizleri, tibianın tüberkülozu etkilenir.

Görünüm nedenleri

Şu anda, hastalığın başlangıcının nedenleri sonuna kadar incelenmemiştir, ancak birkaç belirleyici faktör vardır:

• konjenital veya ailesel yatkınlık;
• hormonal faktörler - hastalık endokrin bezi fonksiyonunun patolojisi olan hastalarda gelişir;
• temel maddelerin metabolik bozuklukları. Osteochondropathy genellikle kalsiyum, vitaminlerin sindirilebilirliğinin ihlaline neden olur;
• travmatik faktörler. Osteokondropati, aşırı fiziksel efordan sonra oluşur. artmış kas kasılmaları, sık yaralanmalar. Başlangıçta, bu tür yükler ilerleyici sıkıştırmaya ve daha sonra süngerimsi kemiklerin küçük damarlarının, özellikle de en büyük basınç alanlarının daralmasına yol açar.

Osteokondropati belirtileri

Osteohondropatija kalkaneus (Haglund hastalığa Shintsa) yavaş yavaş egzersiz sonrasında ortaya çıkan, kalkaneus tüberositas artan ya da şiddetli ağrı ile karakterize edilen, kızlar 12-16l en sık gelişir. Aşil tendonu, tutunma yeri tepenin topuk şişmesine işaretlenmiş. Hastalar yürümeye, ayak parmaklarına yaslanmaya ve spor yapmaya başlar, zıplamak fiziksel olarak imkansız hale gelir.

Omurga osteohondropatija (Scheuermann hastalığı-Mau) genç erkekler 11-18l en sık gelişir. İlk aşama, bir artan göğüs kifoz (üst bölümünde omurga eğriliği), ikinci ile karakterize edilir - sırt ağrısı (özellikle uzun yürüyüş ile, oturma), yorgunluk ve arka kaslarının zayıflığı, göğüs kifoz artmıştır. Omurga osteochondropathy üçüncü aşamada apofizin omurlara tam füzyon vardır. Zamanla, artan bir ağrı sendromu ile osteokondroz gelişir.

Femurun (Legg-Calve-Perthes hastalığı) osteokondropatisi çoğu durumda 4-12 l erkeklerde gelişir. Hastalığın başlangıcında şikayetler olmaz, daha sonra diz eklemine kalça ekleminde ağrı olur. Bir yükten sonra ağrıları vardır ve istirahatten sonra geçerler, böylece çocuklar her zaman bunlardan şikayet etmezler. Yavaşça kalça hareketleri sınırlıdır, kas atrofisi gelişir ve hasta taraftaki uyluk incedir.

12-16l erkeklerde, özellikle bale, spor dansı, spor yapanlarda, tibia (hastalık Schlatter) osteokondropati tüberküloz gelişir. Hasta patellanın altında ağrılarından şikayetçi. Kuadriseps femoris kasının gerginliğiyle, çömelmeyle, merdivenlere tırmanırken, ağrı yoğunlaşır.

Hastalığın teşhisi

Klinik verilere dayanarak osteokondropati kalkaneus ve X-ışını incelemesinin sonuçlarını (parçalanma, apofizin yoğunlaşması, kalkaneusun kalkaneusundaki "pürüzlülük") belirlemek. Osteokondropatinin heel spur ile (daha erişkin hastalarda) ayırıcı tanısı, Achillobursitis de gerçekleştirilir.

Omurga osteochondropathy Teşhis anket verileri (gelişmiş torakal kifoz) ve X-ışını muayene temelinde oluşur (resimlerde vertebra şekli değişmiş görülebilir - onlar kama şeklindeki haline).

Femurun osteokondropatisi de radyografik görüntülerle belirlenir. Femur başının beş aşaması ayırt edilir.

Tibia'nın osteokondropati tüberositesi klinik tabloya göre belirlenir ve X ışını incelemesi yapıldıktan sonra arıtılır.

Osteokondropatinin tedavisi

Kalsentus kemiğinin osteokondropatisi tedavisi, steroidal olmayan anti-enflamatuar ilaçların (şiddetli ağrı oluşursa), fizyoterapi prosedürlerinin ve fiziksel aktivitenin uygulanmasıdır. Topuk kemiği üzerindeki yükü hafifletmek için özel tabanlık-ark desteği kullanın.

Omurganın osteokondropatisi masaj, yüzme, su altı gerilmesi, terapötik beden eğitimi yardımı ile tedavi edilir. Bazı durumlarda, güçlü bir duruş ihlali ile, bir operasyon reçete edilir.

Femur osteokondropatisinin tedavisi ameliyat edilebilir ve konservatif olabilir. Hastalığın evresine bağlı olarak çeşitli kemik-plastik işlemler reçete edilir. Osteokondropatinin konservatif tedavisi yatak istirahatine (hasta oturamaz), ayak masajına, fizyoterapiye uymaktır. Her iki kalça için iskelet germe egzersiz yapın.

Tibia osteokondropati tüberositesinin tedavisi için, fizyoterapötik prosedürler, ısı reçete edilir. Ağrı şiddetli ise, alçı bandaj uygulanır. Bazen cerrahiye başvurur - tüberkülozun bir parçasını kaldırın. Kuadriseps femoris üzerindeki yükler hariç tutulmuştur.

Hastalığın önlenmesi

Kalkaneusun osteokondropatisinin önlenmesi için gevşek ayakkabıların giyilmesi önerilir.

Omurganın osteokondropatisinin önlenmesi, bir kas korse oluşturmak için fiziksel egzersizler yapmaktır. Güçlendirilmiş fiziksel aktivite sınırlı olmalıdır. Bu hastalık için korse giymek etkisizdir.

Femurun osteokondropatisinin iyi bir şekilde önlenmesi masaj, yüzme.

Tibial tüberusun osteokondropatisini önlemek için sporcuların antrenman sırasında 2-4 cm kalınlığında köpük yastıkları dikmeleri tavsiye edilir.

Makalenin konusunu YouTube videosu:

Bilgi genelleştirilmiştir ve sadece bilgilendirme amaçlıdır. Hastalığın ilk belirtilerinde, bir doktora danışın. Kendi kendine tedavi sağlık için tehlikelidir!

Osteokondropatinin tedavisi

Osteochondropathy nedenleri

Osteokondropati süngerimsi kemiğin dokularında aseptik nekrotik işlemdir. Kronik seyir ve mikro kırıklara yatkınlık ile karakterizedir.

Genellikle, osteokondropati, çeşitli faktörlerin (konjenital, metabolik, travmatik) bir sonucu olarak lokal kan dolaşımının bozulmasının bir sonucudur. Çoğu zaman, osteokondropati, skafoid ve metatarsal kemikleri etkiler.

Scaphoid kemiğin osteokondropatisi ilk kez 1908'de A.Keller tarafından tanımlanmış, onuruna göre bu tür osteokondropati Keller hastalığı olarak adlandırılmaktadır. Bu hastalık genellikle 5-9 yaş arası erkekleri etkiler. Sağ ve sol bacaklar eşit sıklıkta etkilenir.

Skaphoid kemiğin osteokondropatisinin nedeni travma olarak kabul edilir. Skaphoid kemik, ossifikasyonu ayağın tüm kemiklerinden daha geç ortaya çıksa bile, sürekli olarak ciddi bir statik yük yaşar. Ossifikasyon çekirdeği yaşamın dördüncü yılının sonunda ortaya çıkar. Kemerin en tepesidir ve en az damarlı damar sistemi vardır. Bazen bu tip osteokondropatinin nedeni, kan tedariki ve normal ossifikasyon süreçlerinin ihlali olarak görülür. Sonuç olarak, skafoid kemiğin osteokondropatisi geç kemikleşme, yetersiz vasküler ağ, travmalar, statik aşırı yüklenmeler ile doğrulanır.

Osteokondropatinin klinik belirtileri:

• yürürken ağrı;
• ağrılı kasıklığı korur - hasta ayağın dış kenarında olur, varus pozisyonuna yerleştirir;
• şişlik, orta ayağın ödemi, baldır kaslarının hipotrofisini geliştirir.

Metatarsal kemiklerin osteokondropatisi A. Keller 1914'te gond. II-III metatarsal kemiklerin osteokondropatileri 10-18 yaş arası kızlarda daha sıktır.

Metatarsal kemiklerin osteokondropatisinin nedeni kemiklerin epifizlerinin ve ossifikasyon süreçlerinin, trofiklerin mikrosirkülasyonunun ihlali ile statik aşırı yük olarak kabul edilir. Düz, düz-valgus ve yayıcı ayak ile, anterior bölüm fan şeklinde bir şekilde ayrılır ve enine kemer düzleşir. Yük, hareket genliğinin sınırlı olduğu II ve III metatarsal kemiklerinin başlarına sürekli olarak gerçekleşir. Sabit bir aşırı gerilmeler ve ligamanlar, eklem kapsülleri fazlalığı vardır. dönüş nekroz kafaları II ya da III metatarsalların mikrodolaşım ve gelişme rahatsızlık neden olur çekim ve (özellikle torsiyon metatarsalların olarak) damar bozulmasına yol açar Hiperekstansiyon kapsüller eklemler Metatarsophalangeal. Böylece, statik-mekanik faktörler II ve III metatarsal kemiklerin başlarının osteokondropatilerinin gelişimi için tetikleyici mekanizma haline gelir.

• hastalığın kronik seyri;
• aseptik nekroz başlangıcından başlarının yapısının restorasyonuna kadar yaklaşık 5 yıl sürebilir;
• Eklemlerin uyumunun tam restorasyonu gerçekleşmez;
• ön ayaklarda giderek gelişen ve büyüyen ağrı, topallık,
• ayağın dış kenarı yüklenir;
• dorsal yüzeyde metatarsal kemiklerin II ve III başları üzerinde bir şişme vardır;
• Hasar bölgesi üzerinde lokal deri sıcaklığını artırır;
• Palpasyon ağrısı baş II ve III metatarsal kemiklerinin projeksiyonunda lokalize olduğunda;
• kafaların konturları artar, düzensiz ve inişli çıkışlı olurlar;
• İkinci ve üçüncü parmakların kısalması yavaş yavaş gelişir, parmakların ekseni üzerindeki ağrı ve metatarsal kemiklerin başlarının sıkışması ağrıyı şiddetlendirir;
• aktif parmak hareketleri, özellikle plantar fleksiyon, sınırlı ve acıyı şiddetlendirir.

Vertebral cismin osteokondropatisi, yukarıda listelenen hastalık tiplerinden daha az görülür.
Vertebral cismin osteokondropatisi (Calve's hastalığı) büyük olasılıkla travmatik bir kökene sahiptir. Vertebra gövdesinin aseptik nekrozu, sıklıkla alt torasik veya üst lomber omurganın omurlarından birinde görülür.
Klinik belirtiler:

• sonunda gelişen omurga (omurga);
• ağrı interkostal boşluklara, gluteal bölgeye, alt ekstremite yayar;
• Çocuklar aktif ve pasif olurlar;
• sırt kaslarının orta derecede gerginliğini, kifonik bir duruş geliştirir;
• Çıkıntı yapan spinöz işlemin tepesinde cilt normal bir renk ve sıcaklığa sahiptir;
• bazen subfebril sıcaklığı gözlenir;
• Çıkıntılı spinoz işlemine basmak ağrıya sebep olur;
• omurganın işlevi bozulmuş.

Düzleştirilmiş vertebra yapısı, eşit üst ve alt kenar boşlukları ve omur gövdesinin öne doğru daha belirgin bir çıkıntısı ile eşittir. Düzleştirilmiş vertebra ve komşu omurlar arasındaki omurlararası boşluk önemli ölçüde artmaktadır.
Calve hastalığı uzun bir yoldur (yıl) ve genellikle omurganın muayenesinde tesadüfi bir bulgudur.

Osteokondropati nasıl tedavi edilir?

Skafoid kemiğin osteokondropatisinin tedavisi, ayağın 1,5-2 aylık bir süre boyunca boşaltılması ve immobilizasyonundan oluşur.

Bu amaçla aşağıdakiler atanabilir:

• fizyoterapi yöntemleri
  • kalsiyum elektroforezi,
  • Novocaine ile elektroforez
  • hidrokortizon ile fonoforez,
• masaj,
• egzersiz terapisi,
• uygulamaları
  • adaçayı,
  • ozokerıt
  • parafin.

Metatarsal osteokondropatinin erken evrelerinde tedavi konservatiftir. Yavaşça ayakların statiğini geri yükleyen artikülasyon (bireysel üretim) ile düzeltme ani belirleme.

Sonra, ağrıyı ve şişmeyi rahatlatmak için atama:

• kalsiyum elektroforezi,
• Novocaine ile elektroforez
• hidrokortizon ile fonoforez,
• magnetoterapi,
• % 30-50 dimeksit solüsyonu ile sıkıştırır (sadece deriye konur, heparin ve hidrokortizon merhemlerine bulaşır).

Sıkıştırmalar 7-10 gün içinde yapılır, daha sonra 2 hafta sonra tekrarlanır.

Ayrıca adaçayı uygulamaları, alt ekstremite masajı, lomber omurga, yataktan önce kontrast banyoları atayın. Banyolarda yünlü çoraplar giyildikten sonra hastalar sabaha kadar yürümemelidir. Tedavinin akışı 12-14 tepsiler reçete edilir.
İleri aşamalarda operatif tedavi gösterilmiştir - plyus-falangeal eklemlerin artroplastisi.

Vertebral cismin osteokondropatisinin tedavisi konservatiftir. Omurgadaki eksenel yükün önlenmesi önemlidir - yaslanma kasılmalarını uygulamak, düzeltici korseler kullanmak, sırt kaslarının dayanıklılığını ve dayanıklılığını sağlamak için jimnastiği düzeltmek, masaj yapmak, sırtta yüzmek. Alçı yatakların düzeltilmesinde de bir rüya gösteriliyor. Tedavi omurganın yaşa bağlı stabilizasyonu amacıyla yapılmalıdır.

Hangi hastalıklar ile ilişkili olabilir

Skafoid kemiğin osteokondropatisinin tedavisi, hem hekimler hem de hastadan zamanında ve duyarlı olmalıdır. Sadece tedavi rejimini bozmak gerekir, çünkü skafoid kemiğin büyüklüğü ve şekli beklenemez, Chopar ekleminin deforme artrozu gelişir. Metatarsal kemiklerin osteokondropatisi, deforme olan osteoartriti kemik büyümeleriyle komplike hale getirir.

Osteokondropatinin evde tedavisi

Osteokondropatinin tedavisi çoğunlukla hastanın cerrahi bir prosedür göstermesi dışında evde yapılır. Aynı zamanda, hastalar çok özel tedaviler onlara uzman tıbbi bakım ve ayaktan tedavi ziyaretini gerektirir (fizyoterapi, masaj, fono ve elektroforez, masaj, vs.), gösterdi. Evde tedavi olarak devam tıbbi amaçlar için tepsileri ve uygulamaları kullanarak, egzersiz terapisi yapma, giyen korseler, tabanlık düzeltme.

Osteokondropatiyi tedavi etmek için hangi ilaçlar?

Osteokondropatilerin tedavisinde ilaç, fizyoterapi kadar popüler değildir. Aynı zamanda, dimeksid ve novokain, hidrokortizon ve heparin merhemleri tedavide etkinliği göstermektedir. Bu ve diğer ilaçların kullanımının dozu ve süresi doktorunuzla birlikte kontrol edilmelidir.

Osteokondropatinin halk yöntemleri ile tedavisi

Osteokondropatilerin tedavisinde halk ilaçlarının kullanımı, kontrast banyo ve bitkisel şifalı aplike olmadığı sürece popüler değildir. Herhangi bir detay doktorunuzla belirtilmelidir.

Gebelikte osteokondropatinin tedavisi

Hamilelik sırasında osteokondropatinin tedavisi büyük ölçüde bu tedavi durumları ile ilgili genel prensiplerle örtüşmektedir. Bununla birlikte, osteokondropatiler çocuklar ve adolesanlar için daha yaygındır, aynı zamanda, kadınların üreme çağında travma faktörü de olabilir.

Her durumda, tedavi ilgili tıp alanlarından uzmanlarla (travmatolog, ortopedist ve kesinlikle bir jinekolog) koordine edilmelidir. Amaç, hamile bir kadının yaşam kalitesini normale döndürmek ve eğer mümkünse fetüse zarar verecek şekilde normal doğumun sağlanması ve doğum sonrası dönemde tedavi yöntemlerinin ertelenmesidir.

Hangi osteokondropatide doktorunuza hitap edeceksiniz?

Skafoid kemiğin osteokondropatisi olduğunda, palpasyon ağrısı, skafoid kemiğin projeksiyonunda lokalize olur. Lezyonun üstündeki cilt normal bir renk tutar, lokal sıcaklık artmaz. Ağrı sendromu birkaç gün ve haftadan bir yıla kadar sürebilir.

Radyografilerde, komşu kemikler genişletilmiş, skafoid kemik ilk osteoporotik, daha sonra düzleşir (bir hilal gibi) ve parçalanır. Daha sonra şekli ve boyutu geri yüklenir, ancak yine de sklerotik bir yapıya sahiptir.

Metatarsal kemiğin osteokondropatisinin başlangıcında (evre I), X-ışını muayenesinde, hilal kemiği konsolidasyonu, eklem boşluğunun genişlemesi, başlarında belirlenir. II aşamasında eklem boşluğu genişler, kafalar düzleşir, dalgalı hale gelir, kemiğin metafizik kısmı yoğunlaşır. Üçüncü aşamada, epifiz (kafa) monoton yapıyı kaybeder, alternatif aydınlanma odakları ve kemik dokusunun sıkışması. Başın parçalanması artar, konturları genişler, yüzey düzleşir ve kenarlarda kemikler aşırı çoğalır. Metafiz zonu kalınlaşır. Aşama IV - onarıcı. Başın yapısı restore edilir, monoton olur, fakat her zaman deforme olur, tabağı şeklindedir; metatarsal kemik kısalır. I falanksın eklem yüzeyi düzleştirilir, genleşir ve deforme olur. V aşama -, düzleştirilmiş genişletilmiş ve deforme başının etrafında, kemik büyüme ile bir osteoartrit deformans evre metafiz kemik, gevşek kemik gövdesi bir ortak (müşterek fareler) boşluğunda olabilir kalınlaştırılmış. Metatarsal kemiğin distal ucunun kalınlaşması biyomekanik ve statik faktörlere bağlıdır.

Vertebranın orta kısmındaki radyografide vertebra gövdesinin osteokondropatisinin başlangıcında, uç plakanın eşit olmayan kalınlığına sahip osteoporoz belirlenir. Daha sonra, vertebra ilk önce yarım, sonra da yüksekliğinin dörtte biri kadar düzleşir.

Belirtileri ve çeşitli osteokondropati tedavisi

Osteochondropathy, çocuklar ve adolesanlar arasında çok yaygın bir hastalıktır. Osteokondropatinin zamanında ve yeterli tedavisi iyi sonuç verir. Çabuk sorun gidin, hastalık belirtileri yardımcı olacaktır. Osteochondropathy türleri nelerdir, nasıl tedavi edilir? Bu hastalığın nedenleri nelerdir?

içerik

Osteochondropathy kavramı, nedenleri

Osteokondropati - çeşitli nedenlere bağlı kemik bölgesinin nekrozu (nekrozu). Kemiğe bitişik kıkırdaklı doku da acı çeker. Hastalık kronik olarak ilerler, kemik ve eklem deformasyonuna neden olur, yaş, artroz, hareket kısıtlaması (kontraktür) eklenir. Çoğu zaman, 5-14 yaş arasındaki çocuklar ve ergenler hastalıdır, ancak yetişkinlerde osteokondropati de oluşur. Ortopedik morbidite yapısında toplam çağrı sayısının% 2.5-3'üdür.

Kemiğin epifizine giden arterlerden kan akışının bozulması, femur ve osteokondropatinin aseptik nekrozunun gelişmesine yol açar.

Osteokondropatinin nedeni, eklem çevresindeki kemik bölgesinde kan dolaşımının ihlalidir (epifiz), nekroz ve ilişkili komplikasyonlara yol açar - deformiteler, kırıklar. Kan akışındaki bozukluklar aşağıdaki faktörlere yol açabilir:

1. Yaralanmalar: çürükler, çürükler, yumuşak doku yaralanmaları, kemikler, kıkırdak.
2. Özellikle pubertal (ergen) döneminde hormonal ve metabolik bozukluklar, fosfor ve kalsiyum tuzlarının eksikliği.
3. Diyette protein eksikliği (örneğin vejeteryanlar).
4. Kan damarlarının gelişiminden önce gelişmiş kemik büyümesi.
5. Eklemlerde özellikle çocukluk ve ergenlikte aşırı fonksiyonel yük.
6. Kanın durgunluğuna neden olan sedanter bir yaşam tarzı (hipodinami).
7. Osteoartiküler sistemin konjenital malformasyonları.
8. Aşırı kilo, kemiklerdeki ve eklemlerdeki yükü arttırır.
9. Kalıtsal yatkınlık (kemik yapısının tuhaflığı).

Önemli! Osteokondropati riski taşıyan bireyler, kemik sistemine özel dikkat göstermeli ve en ufak bir şikayette, bir doktora danışılmalıdır.

Osteokondropatinin sınıflandırılması, çeşitleri

Osteochondropathy, 3 ana "favori" yer olan hastalığın lokalizasyon yerine göre değişir:

• tübüler kemiklerin epifizleri (eklem uçları);
• kemiklerin apofizleri (çıkıntılar, tüberozite);
• kısa kemikler (omurga, ayağın tarsal kemikleri).

Osteokondropatinin en sık lokalize olduğu kemik sisteminin bölümleri (kırmızıyla işaretlenmiştir)

Kemiklerin epifizleri alanında, aşağıdaki osteokondropati tipleri gelişir:

• femur başı;
• ayağın metatarsal kemikleri kafaları;
• alt bacağın üst epifizini;
• elin parmakları;
• klavikula ait sternal epifiz.

Apophysial osteochondropathies:

• alt bacağın tibia;
• omurun apofizleri;
• topuk kemiği;
• diz eklemi;
• kasık (kasık) kemiği.

Kısa kemiklerin osteokondropati:

• omur gövdeleri;
• ayak skafoid kemiği;
• bilek carillis;
• ilk ayak tabanındaki sesamoid (ek) kemik.

Osteokondropatinin gelişim ve klinik belirtileri

Hastalık 2-3 yıl boyunca, aşağıdaki 3 aşamadan geçerek yavaş yavaş gelişir:

1. İlk aşama, kemik bölgesinin nekrozunun dolaşım bozukluğunun bir sonucu olarak ortaya çıktığı ilk aşamadır. Kemiklerde, eklemlerde veya omurgada (lokalizasyona bağlı olarak), artan yorgunlukta, hareket bozukluğunda ağrıyan ağrı ile kendini gösterir.
2. İkinci aşama, kemiğin parçalanması, parçalanmasıdır (parçalara bölünme). Karakteristik artmış ağrı, kemik deformasyonu, patolojik kırıkların görünümü (görünür travma olmaksızın) şeklindedir. İşlev önemli ölçüde bozuk.
3. Üçüncü aşama, kemik restorasyonudur. Kırık kemik yavaş yavaş geri yüklenir, defektler kemik dokusuyla doldurulur, ancak sklerotik olaylar gelişir, yakın eklemlerin artrozu gelişir. Ağrı sendromu azalır, ancak fonksiyon bozukluğu ve kısıtlaması kalabilir.

Osteokondropatinin gelişim evreleri: a - kan dolaşımının ihlali, b - nekroz gelişimi, c - kemik fragmanlarının oluşumu, g, d - iyileşme, kemik iyileşmesi

Tanı Yöntemleri

Osteokondropati tanısı için aşağıdaki yöntemler kullanılır:

• X-ışını;
• bilgisayarlı tomografi (BT);
• manyetik rezonans görüntüleme (MRI);
• tüm iskeletin radyoizotop çalışması (sintigrafi);
• ultrason taraması (ultrason);
• dansitometri (kemik yoğunluğunun belirlenmesi).

Bilgi. Çocukları incelerken radyasyon dışı yöntemlere öncelik verir - ultrason, MRI.

Perthes hastalığı olan bir çocukta kalça ekleminin ultrasonik taranması

Bireysel osteokondropati tipleri, tedavi

Her tip osteokondropatinin kendine özgü bir tezahürü vardır, küratif program da hastalığın yaşını ve evresini dikkate alarak bireysel olarak yapılır.

Legg-Calvet-Perthes hastalığı

Bu kalça ekleminin osteokondropatisidir. Hastaların çoğunluğu - 5 ila 14 yaş arası erkekler, lezyon daha sık tek taraflıdır. Nekroz femurun başında gelişir. Hastalık eklemde ağrı, yürüme zorluğu, topallık, daha sonra uyluk kaslarının atrofisi, kalçalar, ekstremite kısalır.

Perthes hastalığı olan uyluk kafasında bu tür değişiklikler olur.

Hastalığın tedavisi uzun bir süre gerektirir (2-4 yıl). Eklem hareketsizdir, uzuv yükten izole edilir (otobüs, koltuk değneği veya çekiş). Kalsiyum ve fosfor, vitaminler, vazodilatatör müstahzarları, kalsiyum ile topikal-iyontoforez, masaj, egzersiz terapisi hazırlayın. Özel bir sanatoryumda tedavi ile iyi bir etki verilir. Hastalık genellikle iyi tedavi edilebilir ve sadece etkisiz ise, cerrahi endikedir (osteotomi, nekrotik kemik bölgelerinin çıkarılması, eklem plastiği veya endoprostetik).

Bu önemlidir. Protez gerekli olduğunda Perthes hastalığı eklemde geri dönüşü olmayan değişikliklere yol açabilir. Bu nedenle, tedavi zamanında ve nitelikli olmalıdır.

Hastalık Schlätter (Osgood-Schlättter)

Bu, tibianın osteokondropatisidir, ya da daha kesin olarak - diz ekleminin hemen altında, shinin ön yüzeyinde yer alan tüberositesidir. 10 ila 17 yaşlarındaki erkek ve kız çocuklarının çoğu spor yapıyor, çoğunlukla spor yapıyorlar. Diz altında ağrılı bir şişlik görülür, yürüme ve diz hareketleri ağrılıdır.

Bu, Schlatter hastalığı olan alt bacağın üzerinde genişlemiş bir tüberozdur.

Tibia osteokondropatisi tedavisi için, bacak lastik tarafından sabitlenir, fizyoterapi, masaj, kalsiyum preparatları reçete edilir. Kemik üzerindeki "yumru" olmasına rağmen hastalık genellikle iyi tedavi edilebilir.

Çocuklarda ayakların osteokondropati

En çok etkilenen skafoid, topuk, metatarsal kemiklerdir. Ayağın iç tarafında yer alan skafoid kemikte nekroz, Keller hastalığı olarak adlandırılır, erkeklerin çoğu 3 ila 7 yaşlarındadır, lezyon tek taraflıdır. Çocuk yürürken uzar, başın dış kısmına yaslanır (bacağın kıvrılması). Genellikle hastalık keskin bir semptomatoloji vermez, tanı konulmadan kalabilir, kendini bir yıl içinde geçer. Eğer ortaya çıkarsa, ayak izleri, özel ayakkabılar, fizyoterapi, egzersiz terapisi reçete edilir.

Osteokondropati başları II-III metatarsal kemikler (Keller hastalığı II) adolesan kızlarda daha sık görülür, her iki ayak da etkilenir. Yürürken, ayaklarda ağrı vardır, ki bu da kalıcı bir karakter alır, uyku sırasında bile rahatsız edebilir. Ayağın ödemini, parmağın kısalmasını gösterir. Bu hastalık 2-3 yıl sürmektedir - kemiklerin artan büyümesi duruncaya kadar. Tedavi rejimi ayrıca kalsiyum preparatları, vitaminler, fizyoterapi, masaj ve egzersiz terapisini de içerir.

7-12 yaş arası erkek ve kızlarda kalkaneusun (Schintz hastalığı) osteokondropatisi gelişebilir, her iki ekstremite daha sık etkilenir. Topuğun arkasında şişlik, şişlik, ayakkabı giymede zorluk var. Çocuk yürümeye başlar, ayak parmaklarına daha fazla yaslanır. Zamanla gastrokinemius kasının atrofisi gelişebilir.

Schintz hastalığı olan bir gençde kalkaneal bölgenin şişmesi ve cildin kızarıklığı

Çocuklarda osteochondropathy calcaneus - oldukça uzun bir süre devam eden, kemik büyümesinin sonuna kadar devam eden ve topukların tüberoz bölgesinde yer alan mühür ömür boyu devam edebilen oldukça yaygın bir fenomendir. Çocuklarda Tedavi osteochondropathy kalkaneus ayak rayının immobilizasyon, kan dolaşımını ve mikro geliştirmek için fizyoterapi, vitamin ve anti-enflamatuar ilaçlar, ajanların atanması.

Omurganın osteokondropati

Torasik omurganın osteokondropatisi daha sıktır, iki tip ayırt edilir:

• Omurganın epifizlerinde, yani disklerin yakınında yıkıcı sürecin meydana geldiği Sheyerman-Mau hastalığı;
• Calve hastalığı - vertebral cisimlerin kendilerini yenilemesi.

Gençler ve gençler (11-19 yaşlarında) hasta. Hastalık, özellikle son yıllarda yaygındır. Sempatomatoloji, omurganın deformasyonunda (düz veya yuvarlak sırt), sternumun (“boksörün göğsü”) kasılmasında, sırt ağrısının, göğüs kaslarının atrofisinde, artmış yorgunlukta ifade edilir. Hasta dik pozisyonda uzun süre kalamaz, fiziksel efor yapar. Yavaş yavaş, omurun kama şeklindeki deformasyonu gelişir, bir yamuk biçimini alırlar (ön kısımlardaki cisimlerin yüksekliği azalır). Gelecekte, bu değişiklikler osteokondroz ve deforme spondiloz ile birleştirilir.

Osteokondropatili vertebral cisimlerdeki değişiklikler: solda - sağda kama şeklinde bir deformasyon - bunun sonucu (sırtın kifozu)

Omurga osteokondropatisi tedavisi uzun: fizyoterapi, egzersiz terapisi, masaj, düzeltici korse, vitamin tedavisi, kondroprotektörler, sanatoryum tedavisi. Nadir durumlarda, omurga oluşturulabilir veya bel fıtığı ifade edildiği zaman, omurların yer değiştirme, operasyon (vertebra ve diskler plastik kolları düzeltmesi ve tespit).

Osteochondropathy, tedavi edilebilen yaşa bağlı bir hastalıktır. Zamanında başlatılırsa, karmaşık ve kaliteli bir şekilde gerçekleştirilir, çoğu durumda kurtarma gerçekleşir.

içerik

Makalenin eş-yazar: Dmitry Ulyanov - 22 yıllık deneyime sahip ortopedist-romatolog, birinci kategoride bir doktor. Tüm eklem ve bağ dokusu hastalıklarının teşhisi, tedavisi ve önlenmesi ile ilgilenmektedir. Rus Halk Halkları Dostluğu'nda okudu, uzmanlık "Romatoloji" bir diploma var.

Diz eklemi osteokondropatisinin semptomatik ve tedavisi

Diz ekleminin osteokondropatisi, daha sonraki deformasyonu ile kemikte aseptik nekroz gelişimi ile karakterize kas-iskelet sistemi patolojisine değinmektedir. Daha sıklıkla hastalık, ergenlik ve çocukluk döneminde gelişir. Ancak 30 yaşın altındaki erkeklerde diz eklemi patolojisi vakaları ortaya çıkarılmıştır. ICD 10 - M93.8-M93.9 için kod (belirtilen ve belirtilmemiş osteokondropati).

etiyoloji

Hastalığın spesifik bir kaynağı yoktur, ancak çocuklarda dizdeki osteokondropatinin yaygın nedenleri travmalar veya çok sayıda fiziksel aktivitedir. Patolojinin predispozan faktörleri şunlardır:

• Hormonal yetmezlik (tiroid bezinin, yumurtalıkların, hipofiz bezinin veya adrenal bezlerin bozulması);
• Kemik yapılarında kan dolaşım bozuklukları;
• Yararlı maddelerin eksikliği: magnezyum, kalsiyum veya fosfor;
• obezite;
• Kemik ve eklemlerin bulaşıcı hastalıkları.

Ebeveynleri, hastalık veya kas-iskelet sisteminin diğer patolojilerini geliştirme vakaları olan çocuklarda osteokondropati riski vardır.

Osteokondropati, basketbol veya futbolla uğraşan ergenlik çağındaki erkekleri, korunma unsurlarını ihmal ederek (diz pedleri, sabitleme bandajları, spor ayakkabıları) etkilemektedir.

Patolojinin çeşitleri

Diz ekleminin osteokondropatisi, inflamasyon odağının lokalizasyonunda ve klinik tabloda farklılık gösteren çeşitli hastalık tiplerine ayrılır.

König hastalığı

Sendrom, 15-30 yaşlarındaki erkeklerde, nekrotik süreçlerin gelişimi ile diz ve kalça eklemi hasarı ile karakterize edilen ve 4 seviyeye ayrılan erkeklerde teşhis edilir:

• Eklem kıkırdağı üzerindeki etkilenen bölge yumuşar ve eklem boşluğuna doğru çıkıntı yapar;
• Diz eklemindeki yumuşatılmış odak, eklem yüzeyinden ayrılır, kama şeklindeki bir mühür olarak gösterilen kemiklerdeki X-ışını üzerinde;
• Nekrotik erime ve kıkırdağın etkilenen kısmının kemikten kısmi ayrılması;
• Parçanın eklem kafasından komple ayrılması.

Osteokondropatinin uzun bir gelişim süreci vardır, bu nedenle ayırıcı tanı koyarken, hastalığın kesin nedenini belirlemek imkansızdır.

Shinz hastalığı

10-16 yaşlarındaki kızlar, kalkaneusun topuğundaki nekrotik süreçlerle karakterize olan Haglund Schintz hastalığının gelişimine duyarlıdır. Patolojinin etiyolojisi net değildir, ancak her iki ekstremite de etkilenmiştir.

Sporcularda veya kızlarda sendromun tezahür etmesiyle karakterizedir, düşük aktivite yaşam tarzına yol açar. Hastalık ilerledikçe, kemik yapılarının trofizmi kırılır ve kemik yok edilir ve "ezilir". Patoloji merkezinin yavaş yavaş parçalanması (hasarlı fragmanların parçalara ayrılması) ve nekrotik alanların rezorpsiyonu meydana gelir. Hasar alanında, bir bağ dokusu yavaş yavaş oluşur, ardından yeni bir kemik ile değiştirilir.

Osgood-Schlatter hastalığı

Dizdeki bu tip osteokondropati, 8-18 yaş arası çocuklarda tibianın tüberozitesinin yenilmesi ile karakterizedir. Yaralanmalar ve fiziksel stresler tendonların mikro kırılmalarına yol açar. Tibia tüberküloz bölgesinde normal mikro dolaşımı önleyen bir ödem gelişir.

Enflamatuar bir sürecin varlığı, hemorajilerin gelişimini tetikler ve kıkırdak dokuya zarar verir. Bu, nekrotik süreçlerin tibianın tüberositesi üzerindeki ilerlemesini provoke eder. Büyüme sırasında, çocuğun vücudu ek doku büyümesi sağlayabilir, bu nedenle defekt bölgesinde kemik büyümesi oluşumu oluşabilir.

Sinding-Larsen-Ioganson Sendromu

Larsen Johansson hastalığı 10-14 yaşında, çoğunlukla erkeklerde aktif olarak spor yapan ve patellar lezyon ile karakterize olan çocuklarda görülür.

Kuadriseps kasındaki sabit aşırı yük, yırtık kaliksden bir kemik parçası fragmanının ayrılmasının ardından bir kopmaya yol açar. Sonuç olarak, nekroz patolojinin odağında gelişir.

Her türlü osteokondropati aşağıdaki aşamalarda gelişir:

• Kemik üzerindeki nekrotik kıkırdak süreci birkaç aydır başlar;
• Kemikte dejeneratif-inflamatuar süreçlerin ilerlemesi: epifizin yüksekliğinde bir azalma, eklem boşluğunun genişlemesi. Sahnenin süresi 6-12 aydır;
• Kemik üzerindeki patoloji odakları çözülür, ardından osteoklastlar ve granülasyonlarla yer değiştirilir. Sürecin süresi 3 yıla kadardır;
• Birkaç ay boyunca kemiğin restorasyonu.

Diz ekleminin toplam kondropatisi süresi 2 ila 4 yıldır, tedavinin yokluğunda kemik yavaş yavaş geri yüklenir, ancak deformasyon belirtileri röntgende kalır.

semptomataloji

Gelişmekte olan kaliks ve hastalığın evresi osteokondropatisi türüne bağlı olarak, patoloji aşağıdaki belirtilerle karakterizedir: ağrı, dokunun şişmesi, kas tonusunun azaltılması.

König hastalığı, diz eklemindeki periyodik hafif ağrı sendromunun yavaş bir başlangıcı ile karakterizedir. Belki eklem boşluğunda efüzyon birikimi. Osteokondropatinin ilerlemesi olarak, palpasyonda keskin bir ağrı ve diz ekleminin fleksiyonu veya ekstansiyonu ile bir hareket kısıtlaması vardır.

Osgood-Schlatter hastalığı, hareket sonrası ve egzersiz sırasında giderek artan bir ağrı sendromu ile karakterizedir. Muayene, femur kaslarının gerginliğini, diz üst kısmında ödemi gösterir, ancak hiperemi ve genel zehirlenme belirtileri yoktur. Palpasyonda, tibianın tüberkülozun düzgünlüğü dikkat çekerken, diz eklemi yoğun ve elastiktir, katı birikimi tespit etmek mümkündür.

Larsen Johansson sendromu için, yükten sonra meydana gelen ve istirahatte bulunmayan diz eklem bölgesinde (6 ay ve daha fazla) kalıcı uzun süreli ağrılar karakteristiktir. Palpasyonla, cilt dokunulduğunda sıcaktır, dokuların küçük bir şişmesidir.

Osteokondropati tanısı

İlk tedavide bir travmatolog veya ortopedi uzmanı bir anamnez toplar ve yaralanan uzuvu inceler. Son teşhis için, aşağıdaki teşhis yöntemleri kullanılır:

• Ultrason muayenesi - kemik yapılarının durumu ve kas aparatının değerlendirilmesi gerçekleştirilir, eklem boşluğunda sıvının varlığı belirlenir;
• Manyetik rezonans tedavisi König hastalığının tanısında etkilidir, hastalığın erken evrelerinde ortaya çıkar, etkilenen kemik ve çevredeki dokuların anatomisini doğru bir şekilde inceler.
• Artroskopi - kıkırdak ve eklem kemikleri durumunu bir artroskop yardımıyla değerlendirmek için invazif teşhis.

Çocuklarda patellanın osteokondropatisinin derecesini değerlendirmek için sintigrafi kabul edilebilir, ancak bu teknik 18 yaşın üzerindeki bireylerde daha sık kullanılmaktadır.

tedavi

Tedavi seçimini belirlemek için, hastalığın derecesi ve organizmanın bireysel özellikleri dikkate alınır.

Osteokondropatide etkilenen eklem ve kemiklerin temel prensipleri:

• Fizyoterapi: elektroforez, ısınma ve parafin uygulamaları;
• vitamini;
• Özel ayakkabı ve sabitleyici maddeler (alçı bandajı veya lastik) seçimi.

Çocuklarda diz ekleminin osteokondropatisinin hastalığın erken evrelerinde tedavisi, egzersiz terapili konservatif tedavilerle gerçekleştirilir.

Diz eklem osteochondropathy tedavisi için ilaç grupları:

• Steroidal olmayan anti-inflamatuar ilaçlar (Diklofenak, Ibuprofen) ağrı sendromunu ve iltihap belirtilerini azaltır;
• Kondroprotektörler (Chondrolon, Don) kıkırdak rejenerasyonunu hızlandırır;
• Mikrosirkülasyonu iyileştiren ilaçlar (Dibazol, Berlition).

Sinding-Larsen-Johansson ve Osgood-Schlatter hastalıklarının tedavisinde, hareketliliği sınırlandırmak ve inflamasyonu azaltmak olan konservatif yöntemler kısıtlıdır.

Cerrahi müdahale

Hastalığın ilerlemesi ve tedavinin etkinliğinin olmaması nedeniyle, 14 yaşın üzerindeki çocuklar aşağıdaki yöntemlere göre cerrahi tedaviden geçirilir:

• Transplantasyonların implantasyonu (ostereparation teşvik);
• Nekrotik doku ve kemik parçalarının çıkarılması;
• Hondroplastika.

Postoperatif dönemde, kemik iyileşme sürecini hızlandırmak için ilaç tedavisi ve fizyoterapi kullanılmaktadır. Rehabilitasyon kursunun süresi 4 ay olup, sporcular 6 ay sonra antrenman yapabilirler. cerrahi müdahale sonrası.

Halk yöntemleri

Osteochondropathy için halk ilaçları olarak, analjezik etki ile ısınma sıkıştırmak kullanılır:

• Kaynar su ile taze horseradish yaprak ve hasta bir eklem koydu. Bir yiyecek filmi ve sıcak bir bezle sabitleyin, gece boyunca bırakın. Prosedürün süresi 7 gündür;
• Eşit oranlarda, bal, hardal, tuz ve soda karıştırın, iyice karıştırın. Kullanıma hazır karışım gazlı beze uygulanır ve sıkıştırma kağıdına ve bezle sarılı hasarlı diz çevresine sarılır. Kompresörü 30 dakika bekletin, sonra ılık su ile durulayın. Prosedürü 10 gün süreyle tekrarlayın, yanmayı önlemek için, tedaviye başlamadan önce cilt yağı ile muamele edilir.

Bir doktorun ön konsültasyonundan sonra, reçetelerin bileşenlerine alerjik reaksiyonun yokluğunda halk ilaçlarının kullanılması mümkündür.

Çocuklarda doğru tedavi ile komplikasyon olmadan tam iyileşme mümkündür. Hastalığın ilerleyen aşamalarında, tedavi süresi yaklaşık 1 yıldır.

Çocuklukta kendiliğinden iyileşme olasılığı vardır, ancak ilaç tedavisinin yokluğunda diz eklemindeki osteokondropatinin ilerlemesi komplikasyonların gelişmesine yol açacaktır.